News » had gelopen om te zien of mijn

Afgelopen zondag heb ik de Manchester City Marathon Nike Air Max 90 Mujer gelopen, mijn tweede en laatste marathon van het herfstseizoen. De 5 weken tussen het behalen van Nike Air Max 90 Damenmijn BQ bij Smuttynose en mijn run van deze race waren allebei ontzettend druk en vermoeiend, en mijn motivatie om te trainen voor de race in Manchester ontbrak erg. Ik heb kilometers gemaakt, maar de meeste waren niet ge?nspireerd. Ik zou mijn slappe training toeschrijven aan een combinatie van vermoeidheid, mentale teleurstelling vanaf de voltooiing van de Smuttynose-race, en gewoon een algemene behoefte om mijn lichaam een ??pauze te laten nemen. Bovendien is de baan in Manchester extreem heuvelachtig en ik wist dat er geen enkele manier zou zijn om een ??PR te spelen. Zo heb ik www.marmarisco.es even het idee opgevat om ofwel uit de race te stappen of terug te schalen en gewoon de halve marathon te doen. Het is echter niet in mijn aard om iets terug Nike Air Max 1 Hombre te doen waar ik me voor heb verbonden, dus als een lokale hardloopvriend, Ron van de Got Lactate!Nike Air Max Classic BW Femme blog, stelde voor dat ik met hem mee zou lopen in de 3:40 finishgroep, ik zag dit als de ideale manier om de race te lopen - breng wat tijd door met mensen die ik kende en probeer anderen te helpen hun tijdsdoel te bereiken, omdat het mijne was van vorige maand. In plaats van een blow-by-blow rapport van de marathon te maken, ga ik hier een andere aanpak volgen en probeer ik enkele van de belangrijkste punten samen te vatten. Pacing was geweldig. Ik had een geweldige tijd in een conversatietempo met zowel vrienden als vreemden. We hadden een grote groep bij ons gedurende het grootste deel van de eerste helft van de race, maar nadat de halfmarathonlopers zich hadden afgesplitst op ongeveer de 13 mijl-grens, werd onze groep Adidas Superstar Femme aanzienlijk kleiner. Toen we klaar waren met de moordenaar op Daniel Plummer Road op mijl 18 (die me vorig jaar Nike Air Max 270 Dames knock-out sloeg) en de campus van het Saint Anselm College waar ik werk doorliep, begon onze groep nog meer te fragmenteren en uiteindelijk waren er alleen maar ongeveer 6-7 van ons vertrokken, van wie de meesten zich eerder in de herfst hadden gekwalificeerd voor Boston en voor de lol min of meer renden. Ik bracht het grootste deel van de laatste zes mijl door met mijn twee collega-pacers (Ron en Joe) en twee jongens in sport kilts die het grootste deel van de race bij ons waren geweest. Ik passeerde de finishlijn tegelijkertijd met Joe en de twee kilte hardlopers - het was geweldig om de race met hen te be?indigen, omdat we het grootste deel van het rennen samen of op elkaar sprongen hadden, en het is een finishlijnfoto Nike Air Max 90 Femme Rose die ik niet kan wacht om te zien. Mijn offici?le eindtijd was 3:39:36. Hoewel het me niet lukte om iemand naar Nike Air Max 1 Dames de finish te krijgen die specifiek voor de 3.40 uur als doel fotografeerde, voelde het toch goed om de plicht van een gangmaker te vervullen en net onder de doeltijd te eindigen. Het lijkt vreemd dat een race die aanzienlijk langzamer loopt dan degene die ik slechts een maand liep, meer pijn kon doen, maar dat is de manier waarop alles verloopt. Zoals ik hierboven al zei, is Manchester een heel moeilijke baan met veel hoogteverschillen (zie hoogteprofiel hierboven), en ik had niet veel heuveltraining gedaan vóór Smuttynose omdat het een relatief vlakke baan was. Bovendien denk ik niet dat mijn lichaam volledig hersteld was van Smuttynose, noch was het volledig hersteld van een harde 15 miler die ik het weekend daarvoor had gelopen om te zien of mijn voeten de marathonafstand in de Saucony Grid Type A4 aankonden raceflats (meer www.tamarastein.co.uk hierover hieronder). Ik voelde me al heel vroeg in de race pijnlijk in zowel mijn voeten als benen, en met name aan de linkerkant, en ik gooide elke poging om aandacht te geven erg vroeg weg - ik koos ervoor om mijn lichaam gewoon de weg te laten vinden naar ren dat het minst pijn doet. Ik denk dat de pijn leidde tot een vreemde verandering van de gang aan de linkerkant, en tegen het einde van de race blaften mijn linker ITB en heupflexor beide luid tegen me. De grote bergafwaarts rennen in mijl 20 was bruut op mijn quads en ik denk niet dat ik ooit eerder zo pijnlijk ben geweest in een marathon (nou ja, misschien in dezelfde race vorig jaar). Vandaag, drie dagen verwijderd van de race, voelt alles meestal prima behalve mijn voeten, waar het lijkt alsof ik wat resterende pijn heb onder de zijvoet. Het plan is om minstens een volle Nike Air Max Classic BW Dames week vrij te nemen, gewoon om mijn lichaam de kans te geven om te rusten nu mijn marathons uit de weg zijn.